Portretminiatuur met de voorstelling van Veldmaarschalk Jozias van Saksen-Coburg, ca. 1790

Portretminiatuur met de voorstelling van Groothertog Jozias van Saksen-Coburg, veldmaarschalk in het Oostenrijkse leger. Pijpaarde, in rond houten lijstje met bol glas, doorsnede 84 mm. Met op de keerzijde handgeschreven Franstalige biografische en militaire gegevens over de voorgestelde. Datering eind 18e eeuw. (Verkocht)

Frederik Jozias van Saksen-Coburg (1737-1815) was een vooraanstaand militair in het leger van het Heilige Roomse Rijk. Hij werd geboren in Slot Ehrenburg in Coburg en was de jongste zoon van hertog Frans Jozias van Saksen-Coburg-Saalfeld en Anna Sophia van Schwarzburg-Rudolstadt. Hij schreef zich in 1759 in voor het leger, waar hij begon als kolonel. Tijdens de Zevenjarige Oorlog behaalde hij in 1763 de rang van luitenant-maarschalk. Tijdens de Russisch-Turks-Oostenrijkse Oorlog van 1788 had hij het bevel over een legerkorps waarmee hij Moldavië veroverde. Nadat hij het complete leger van het Ottomaanse Rijk had verslagen in de Slag bij Rymnik veroverde hij grote delen van Walachije, waaronder Boekarest. Niet lang daarna werd Frederik Jozias benoemd tot veldmaarschalk.

Tijdens de bezetting van Moldavië leerde Frederik Jozias Therese Stroffeck kennen, een gewone vrouw. In 1789 werd uit dit huwelijk een zoon geboren, Frederik. In 1793 en 1794 diende Frederik Jozias in het Zuid-Nederlandse leger. Hij behaalde tijdens de Franse Revolutionaire Oorlogen overwinningen bij de Eerste Slag bij Aldenhoven (1793), het opbreken van het Beleg van Maastricht (1793), de Slag bij Neerwinden (1793) en de Tweede Slag bij Aldenhoven (1794). Daarmee werd de Franse bezetting van deze gewesten ongedaan gemaakt en werden zij teruggebracht onder Habsburgs gezag. Daarna begon hij een campagne in Frankrijk, waarbij hij Condé, Valenciennes, Le Quesnoy en Landrecies veroverde. Desondanks werd hij door een slechte positionering van zijn leger en onenigheid onder de geallieerden langzaam teruggedreven, wat uiteindelijk leidde tot een beslissende nederlaag bij Fleurus op 26 juni. Na deze nederlaag verliet hij de Lage Landen, die Habsburgse diplomaten al hadden opgegeven. Frederik Jozias werd furieus toen hij dit hoorde en nam ontslag uit het leger. Hij trok zich terug naar zijn geboortestreek bij Coburg, waar hij in 1815 stierf. (Bron: Wikipedia)