Electrisch bellenbord met aanduiding voor tien vertrekken, Dirk den Hartog, Amsterdam, ca. 1910
'Butler's bell board', Amsterdam, c. 1910
Een electrisch bellenbord met aanduidingen voor tien vertrekken (‘Salon, Kamerjuffrouw, Behandelkamer, Slaapkamer Mijnheer etc.). De voorzijde vervaardigd uit mahoniehout en geëglomiseerd glas, de binnenzijde met verlichtingslampjes. Gesigneerd: 'DIRK DEN HARTOG – AMSTERDAM’. Afmeting 45 x 30 cm. In complete staat, datering ca. 1910. (Verkocht)
Een bellenbord of nummerbord is een centraal communicatiesysteem in huizen van welgestelden of in kantoren. Het bellenbord bevindt zich op een plaats waar het personeel zich bevindt, dus in de keuken, de portiersloge of de bodekamer.
Een bellenbord bestaat uit een houten kastje waarop een aantal venstertjes zijn aangebracht. In het kastje bevinden zich elektromagneten. Door ergens in het huis op een knop te drukken rinkelt er een bel en wordt een van de magneten bekrachtigd waardoor er een nummerplaatje verschijnt. Het personeel wist dan waar assistentie gevraagd werd.
Het geheel werd oorspronkelijk van elektriciteit voorzien door een mangaan (IV) oxide-element, uitgevonden in 1868. De gehele installatie kreeg de weidse naam 'electrische huistelegraafinstallatie'. Het bellenbord was feitelijk, na de elektrische huisbel (die trouwens ook op het bellenbord aangesloten kan zijn), de eerste toepassing van elektriciteit in de huishouding. Bellenborden waren vooral populair tussen ongeveer 1890 en 1910. (Bron: Wikipedia).
Voor een vergelijkbaar exemplaar, zie:
| Beschikbaarheid | Verkocht |
|---|